Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
dryfować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dryfowaćfuję, dryfowaćfuje, dryfowaćany {{/stl 8}}– zdryfować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}żegl. {{/stl 8}}{{stl 7}} zbaczać z właściwego kursu pod… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dryfować — ndk IV, dryfowaćfuje, dryfowaćował, dryfowaćowany żegl. «o statku: zbaczać z kursu pod wpływem wiatru lub prądu wody, być znoszonym przez prąd» ∆ Sieć dryfująca «pływająca sieć, długa na kilka kilometrów, zastawiana tuż pod powierzchnią wody w… … Słownik języka polskiego
dryfkotwa — ż IV, CMs. dryfkotwawie; lm D. dryfkotwatew żegl. «kotwica pływająca w postaci stożkowatego worka z impregnowanego płótna żaglowego, hamująca bieg statku, pozwalająca mu pomału dryfować podczas sztormu, używana na większych jachtach i mniejszych… … Słownik języka polskiego
dryfowanie — n I rzecz. od dryfować … Słownik języka polskiego
zdryfować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dryfować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
